بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را

   بس اتفاق افتاده است که جهان را یکسر تاریکى و تیرگى و دل ها را همه زنگار گرفته، احساسات را بغض‌آلود و نگاه‌ها را سرد و بى‌روح مى‌پنداریم. با چنین حس و اندیشه‌اى که اغلب نیز پیشینه‌اى دیرینه و عادتى مزمن مى‌نماید، درها را همه بسته مى‌انگاریم و راه‌ها را منتهى به خرابات.

   دل از همه جا شسته، مستاصل و پریشان حال، دست و چشم به آسمان مى‌نگریم و آرام یا زمزمه گویان نجوا آغاز مى‌کنیم. گاه شاید با جسارتى کمى بیشتر سوز دل را با رطوبت یا خیسى مژگان آشکارا اظهار کنیم. به هر گونه مى‌خواهیم از خداوند خود براى شرایط و موقعیت استمداد بطلبیم، چون باورمان چنین است که او قادر مطلق است. دعا کردن ساده‌ترین روش ارتباط با پروردگار است. دعا کردن یعنى در خواست کردن، اما آنچه که غالبا انجام مى‌شود دعا کردن تنها به هنگام ضرورت‌ها و تنگناهاست. حال آنکه اگر آن را همیشه و دائماً انجام دهیم به راستى که تاثیرات فراگیرش مایه حیرتمان خواهد شد.

   نکته مهم این است که دعا کردن باید با وجودى سراسر آرامش و به دور از التهاب و تنش صورت گیرد. دعا باید از دل و جان برخیزد تا بر دل و جان نشیند. دعا کننده باید خیرطلب و خیراندیش باشد تا بتواند براى اجابت دعاهایش مسیر را هموار گرداند. دعا کردن یعنى نیکویى خواستن، یعنى بهتر و بهترین طلب کردن، یعنى براى دیگران نیز خواستن.

 

   وقتى دعاهایمان اجابت نمى‌شوند

   کسانى هستند که مى‌گویند دعا براى چه؟ دعاهاى من هیچگاه اجابت نمى‌شوند با وجود این، کسانى هم هستند که فهرست بلندى دعاهاى اجابت شده‌شان را شهادت مى‌دهند. اگر اتفاق افتاده است که خداوند دعایى را اجابت کند از آنجا که او همان خداست، پس همیشه دعاها را اجابت مى‌کند. بنابراین اگر در اصل قصورى به چشم مى‌خورد از خداوند نیست، بلکه از کسى است که دعا مى‌کند. خداوند همیشه پاسخ مثبت مى‌دهد، اما به والاترین خواسته‌هاى قلبیتان، نه به خواسته هاى سطحى و محدود. وقتى به نظر مى‌رسد که دعاهایتان اجابت نمى شود، معمولا از آن روست که چیزى درون‌تان وجود دارد که مانع اجابت مى‌شود، نوعى باور محدودکننده یا عواطف منفى.

   اگر مانع شوید که دعا درون‌تان کار کند و شما را در عمق وجود تغییر دهد، آن گاه مانع مى‌شوید که دعا براى‌تان موثر واقع شود. پیش از تاثیر بیرونى لازم است که تاثیر درونى ایجاد شود. بیشتر کسانى که از مستجاب نشدن دعاهایشان گله‌مندند، در الگوى ذهنى و عاطفى مشخصى غرق مى‌شوند، آنان کسانى هستند که دیدگاه شان نسبت به زندگى انعطاف‌پذیرى ندارند. براى آنان ضرورى است که در نگرش شان کمى انعطاف پذیر باشند و از نظر عاطفى گسترش یابند.

 

   چگونه به پاسخ دست یابید

   ما اغلب فرصت اجابت دعاهایمان را از دست مى‌دهیم زیرا به جاى آنکه خواستار دستیابى به آن باشیم، تمام فکرمان به نتیجه‌اى سریع و زودآیند معطوف مى‌شود. ما همه چیزهاى خوب را پیش از آنکه براى مرحله ستادن آماده شویم بلافاصله و آنى مى‌خواهیم. براى شما قوت قلب است اگر بدانید که بزرگان معنوى مانند حضرت ابراهیم و اسحاق مجبور شدند مدت بیست تا بیست و پنج سال منتظر بمانند تا برخى از درخواست‌هایشان اجابت شوند. حضرت ابراهیم بیست و پنج سال براى تولد فرزندش اسحاق چشم منتظر ماند. حضرت اسحاق نیز پس از بیست سال زندگى زناشویى هنوز فرزندى نداشت و سر انجام دوباره دعا کرد خداوند حضرت یعقوب را به او عطا کرد.

   بدین ترتیب هر وقت دعا مى‌کنید براى نتایج یا پاداش‌هاى زودآیند اصرار نورزید. دعاهایتان وقتى که براى اجابت‌شان آماده باشید مستجاب خواهند شد.

   نخستین مرحله اجابت دعا از طریق عفو و بخشش کارایى مى‌یابد. وقتى دعاهایتان اجابت نمى‌شود، مفهومش این است که باید فرد یا تجربه‌اى مربوط به گذشته یا حال را مورد عفو و بخشش قرار دهید. عفو و بخشش موانع ذهنى و عاطفى میان شما و مستجاب شدن دعایتان را برطرف مى‌کند. براى مستجاب شدن دعاها لازم است بر خشم و غضب و کینه فائق آئید؛ اگر از رنجش و سرزنش همنوعانتان دست برندارید، به سادگى میسر نیست که تنها با حرف زدن درباره چیزى آن را بدست آورید یا حتى نمى‌توانید از قدرت دعا براى شفا یافتن بهره جوئید.

   بیاموزید که پس از دعا کردن به هر چیز ، هر کس و هر کارى که در زندگیتان ضرورى نیست نه بگویید. وقت و انرژى تان را بیشتر حفظ کنید، بنابراین دعاهایتان مى‌توانند مستجاب شوند. اگر به حقیقت مى‌خواهید دعاهایتان اجابت شوند باید زندگى تان را پالایش کنید. باید چارچوب‌هاى نهان که فکر مى‌کنید کسى درباره شان نمى‌داند، از میان بروند.

   اصرار در دعا، شفاى چشمگیر به همراه دارد. بسیارى افراد به استجابت دعاهایشان دست نمى‌یابند، زیرا اصرار نمى‌ورزند. وقتى دعا مى‌کنید باید بخواهید که مزایاى دعاهایتان براى دیگر افراد مربوطه همان قدر سودمند باشند که مى‌خواهید براى شما باشد. شما باید براى دشمنان و دوستانتان خیر و برکت بخواهید، نه فقط براى خودتان، که براى همه؛ صرف نظر از آنکه کیستند یا چه کارى برایتان انجام داده‌اند، اجابت دعا و خیر بخواهید. در اجابت دعا هیچ آسیب و زیانى نیست. رمز اجابت دعا، خودخواه نبودن است. افزون بر آن دعا کردن براى دیگران موجب مى‌شود که دعاى خودتان نیز مستجاب شود.