این بنده مراست خاصّه، و او راست آنچه بخواست از من.

ابو هریره روایت کند از رسول- علیه الصّلوة و السّلام- که گفت، خداى تعالى گفت:

قسمت الصّلوة بینی و بین عبدی، یعنى سورة الفاتحة نصفین فنصفها لی و نصفها لعبدی و لعبدی ما سأل،

گفت: من قسمت کردم نماز را یعنى سوره فاتحة الکتاب را از میان من و میان بنده‏ ام دو نیمه. یک نیمه مراست و یک نیمه بنده را، و بنده مراست آنچه بخواست.

آنگه گفت: چون بنده گوید:

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ

خداى تعالى گوید:

حمدنی عبدی

بنده من حمد من گفت. و چون گوید:

الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خداى تعالى گوید:

اثنى على عبدی

بنده من بر من ثنا گفت. و چون گفت:

مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ

خداى تعالى گوید:

مجدنی عبدی

بنده من مجد من مى ‏گوید: چون گوید:

إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ

خداى تعالى گوید:

هذا بینی و بین عبدی،

این از میان من و بنده من است. چون گوید:

اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ

تا به آخر سورت، خداى تعالى گوید:

هذا لعبدی و لعبدی ما سأل

این بنده مراست خاصّه، و او راست آنچه بخواست از من.

روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن، ج 1